Het verhaal van de Asingaborg

Ooit was er een borg op die mooie open ruimte in het park, die vraagt erom weer een verblijfsplek te worden.

Er zijn geen tekeningen van de Asingaborg, de borg is in 1744 al gesloopt.
Maar de bewoners zijn wel bekend, vanaf 1568 tot 1744 heeft de borg verschillende eigenaren gehad.
Reeds in 1323 komt al de naam Asego voor, naar deze persoon is waarschijnlijk de Asingaheerd genoemd.

Door archeologisch onderzoek van de nog in de grond aanwezige fundering, weten we dat de Asingaborg een oppervlak van ca. 15 x 15 m heeft gehad.
Dit oppervlak is vergelijkbaar met andere (nog bestaande) borgen.
Uit de tekeningen van andere borgen, konden we afleiden dat de borg zeer waarschijnlijk een centrale gang heeft gehad met aan weerszijden verschillende kamers.
Op de begane grond waren dit doorgaans de heren- en damessalon, de eetkamer, ontvangstzaal, bibliotheek en een slaapkamer.

Juist op de plek waar de Asingaborg stond is de wierde afgegraven.
Daardoor is op deze plek een hoogteverschil in het terrein van 50 cm.
Dit hoogteverschil gaan we gebruiken om het grondvlak van de borg, als het ware uit het gras te laten verrijzen, daarmee aangevend dat er hier veel geschiedenis onder de grond verborgen zit.

We willen de plattegrond van de borg zichtbaar maken, maar ook de ruimtes die in de borg aanwezig zijn geweest.
Met donker gekleurde tegels worden de wanden aangegeven en daarmee de kamers en hal als ruimte herkenbaar.
De kamers komen weer tot leven door het interieur als een sprookje te laten opdoemen.
Beelden uit de geschiedenis van de Asingaborg worden zichtbaar, daarbij liggen de oudste beelden van bijvoorbeeld kasten of stoelen onder afbeeldingen van voorwerpen van recenter datum.

In de gang ligt een tegelpatroon van zwart-witte vierkanten dat in veel borgen terug te vinden is.
De wapens van de verschillende families die hier gewoond hebben worden chronologisch getoond, het wapen van een van de eerste bewoners Johan van Ewsum ligt het dichtst bij de hoofdentree, het wapen van de laatste bewoner Edzard Jacob Lewe ligt aan het einde van de hal.
De afbeeldingen worden geprint op tegels.

Zo wordt het verhaal van de Asingaborg nieuw leven ingeblazen en krijgt Middelstum er een mooie plek bij om te verblijven, spelen of muziek te maken.